کفراژبندی چیست؟ + آشنایی با انواع روش ها

اشتراک گذاری در :
کفراژبندی چیست؟ + آشنایی با انواع روش ها

در ساخت سازه‌ های بتنی، فرآیندی حیاتی و در عین حال اغلب نادیده گرفته شده وجود دارد که با نام کفراژبندی شناخته میشود. کلمه کفراژ، که ریشه‌ ای فرانسوی دارد و به معنای قالب است، به ساختاری موقت یا دائمی اشاره میکند که برای شکل‌ دهی به بتن خمیری شکل در طول فرآیند سخت شدن و کسب مقاومت به کار میرود.

بتن، ماده‌ ای است که در ابتدا شکل‌ پذیر بوده و پس از ترکیب با آب و سایر مواد، به تدریج سفت و مستحکم میشود. همین ویژگی منحصر به فرد بتن، امکان ایجاد سازه‌ هایی با اشکال و ابعاد گوناگون را فراهم می‌ آورد. کفراژبندی در حقیقت فرآیند دقیق نصب و اتصال این قالب‌ ها به یکدیگر است تا فضایی محصور و مستحکم برای ریختن بتن ایجاد شود.

این فرآیند نقشی بسیار فراتر از یک مرحله ساده اجرایی دارد. کفراژبندی، تعیین‌ کننده اصلی شکل نهایی، ابعاد دقیق، و کیفیت سطوح بتنی یک سازه است. عدم دقت در این مرحله میتواند به تغییر شکل بتن، ایجاد ترک، و کاهش مقاومت کلی سازه منجر شود، که در نهایت ایمنی و طول عمر ساختمان را به خطر می‌ اندازد. از این رو، کفراژبندی نه تنها یک وظیفه فنی، بلکه یک تصمیم راهبردی است که بر تمامی مراحل بعدی یک پروژه ساختمانی، از جمله اقتصاد، سرعت اجرا و کیفیت نهایی، تأثیر مستقیم میگذارد. فرآیند قالب‌ بندی توسط نیروهای متخصص و ماهر، انجام میگیرد و نیازمند دانش فنی، تجربه و دقت بالایی است.

ابهام‌ زدایی از واژه کفراژ _ یک تحلیل معنایی تخصصی

در ادبیات فنی و کارگاهی صنعت ساختمان ایران، کلمه «کفراژ» اغلب با دو معنای متفاوت اما مرتبط به کار برده میشود که درک تمایز آن‌ ها برای یک متخصص ضروری است. در معنای اصلی و تخصصی، کفراژ همان قالب بتن است که بتن تازه درون آن ریخته میشود تا شکل بگیرد. این قالب‌ ها میتوانند از مواد مختلفی نظیر چوب، فلز، پلاستیک یا فایبرگلاس ساخته شوند. در این مفهوم، کفراژبندی به مجموعه عملیات برپایی و تثبیت این قالب‌ ها گفته میشود.

اما در معنای دوم، کلمه کفراژ به داربست‌ های حجیم و سنگین یا سازه‌ های پشتیبان اطلاق میشود که وظیفه اصلی آن‌ ها نگهداری و پایداری قالب‌ های اصلی است. این سازه‌ های نگهدارنده، که معمولاً از لوله‌ های داربست فلزی با بیش از چهار پایه تشکیل شده‌ اند، در مواردی که قالب‌ ها تحت فشار بسیار زیاد قرار میگیرند (مانند پل‌ سازی یا بتن‌ ریزی سقف‌ های بلند)، به کار میروند. این سازه‌ ها نه تنها ایمنی کار را افزایش میدهند، بلکه از خیز برداشتن و تغییر شکل قالب‌ ها در اثر وزن بتن جلوگیری میکنند.

 

کفراژبندی

لوله داربست

 

بنابراین، ابهام معنایی کلمه “کفراژ” یک خطای زبانی ساده نیست، بلکه ریشه در همپوشانی وظایف قالب‌ بندی و داربست‌ بندی در پروژه‌ های سنگین دارد. یک مهندس یا پیمانکار حرفه‌ای باید با درک این دوگانگی، از بروز هرگونه سوء تفاهم در کارگاه جلوگیری کرده و از اصطلاحات دقیق برای هر یک از این دو مفهوم استفاده نماید. این تمایز درک عمیق از فرآیندهای اجرایی را نشان میدهد و به بهبود ارتباطات فنی و ایمنی پروژه کمک شایانی میکند.

الزامات فنی و معیارهای انتخاب کفراژ ایده‌ آل

انتخاب نوع و سیستم کفراژبندی در یک پروژه ساختمانی، تصمیمی چند وجهی است که صرفاً بر مبنای هزینه اولیه اتخاذ نمیشود. یک قالب ایده‌ آل باید مجموعه‌ ای از ویژگی‌ های فنی، اجرایی، اقتصادی و ایمنی را دارا باشد تا بتواند اهداف پروژه را به بهترین شکل محقق سازد.

 

الزامات فنی و معیارهای انتخاب کفراژ ایده‌ آل چیست؟

 

ویژگی‌ های حیاتی یک قالب خوب

ویژگی‌ های مکانیکی و عملکردی:

  • استحکام و پایداری: یک قالب خوب باید از مقاومت کافی برخوردار باشد تا بتواند فشار هیدرواستاتیک بتن تازه و بارهای زنده و مرده وارده را تحمل کند. این مقاومت باید بدون هیچ‌ گونه تغییر شکل، تاب‌ خوردگی یا گسیختگی در طول فرآیند بتن‌ ریزی و گیرش بتن حفظ شود.
  • نفوذناپذیری: یکی از مهم‌ ترین ویژگی‌ های قالب، جلوگیری کامل از نشت شیره بتن (آب و سیمان) است. خروج شیره بتن باعث ایجاد فضاهای خالی و متخلخل در سطح بتن سخت شده میشود که در اصطلاح به آن “کرمو شدن” بتن میگویند. این پدیده نه تنها از زیبایی ظاهری بتن میکاهد، بلکه مقاومت و دوام آن را نیز به شدت کاهش میدهد.
  • مقاومت در برابر رطوبت و تغییرات حجمی: قالب باید در برابر رطوبت، آب و تغییرات حجمی مقاوم باشد. به عنوان مثال، قالب‌ های چوبی باید از قدرت جذب رطوبت کمی برخوردار باشند تا شیره بتن را جذب نکنند و تغییر شکل ندهند.

ویژگی‌ های اجرایی و اقتصادی:

  • سهولت نصب و دمونتاژ: قالب‌ بندی باید به‌گونه‌ ای طراحی و ساخته شود که نصب و برچیدن آن به آسانی و با سرعت بالا انجام گیرد. این امر منجر به صرفه‌ جویی قابل توجهی در زمان و هزینه نیروی کار میشود.
  • قابلیت استفاده مجدد: برای پروژه‌ های بزرگ و پرهزینه، استفاده از قالب‌ هایی که بتوان آن‌ها را برای چندین مرتبه به کار برد، یک مزیت اقتصادی بزرگ محسوب میشود. این ویژگی به کاهش هزینه‌ های بلند مدت پروژه و بازگشت سرمایه کمک میکند.

ویژگی‌ های ایمنی:

  • وزن مناسب: قالب‌ ها باید به گونه‌ ای طراحی شوند که وزن آن‌ ها امکان حمل و نقل و نصب آسان را فراهم کند. این امر به ویژه در پروژه‌ های مرتفع و طبقاتی، اهمیت ویژه‌ ای می‌یابد.
  • سطح صاف: سطح داخلی قالب باید کاملاً صاف و صیقلی باشد تا سطح نهایی بتن نیز بدون عیب و نقص و آماده برای مراحل بعدی باقی بماند.

عوامل کلیدی در طراحی و انتخاب نوع کفراژ

انتخاب نوع قالب یک فرآیند پیچیده مهندسی است که باید بر اساس یک تحلیل جامع از عوامل مختلف انجام شود. این تحلیل، تصمیمی صرفاً بر اساس هزینه اولیه را به یک انتخاب استراتژیک برای موفقیت پروژه تبدیل میکند.

  • مقیاس و پیچیدگی پروژه: نوع قالب باید با مقیاس و پیچیدگی پروژه متناسب باشد. در پروژه‌ های کوچک با طرح‌ های ساده و بتن‌ ریزی محدود، استفاده از قالب‌ های چوبی به دلیل هزینه اولیه پایین و انعطاف‌ پذیری بالا، کاملاً منطقی و مقرون‌ به‌ صرفه است. در مقابل، برای پروژه‌ های بزرگ، بلند مرتبه یا دارای سازه‌ های تکرارشونده، استفاده از قالب‌ های فلزی یا سیستم‌ های نوین مانند قالب‌ های لغزنده ضروری است. این قالب‌ ها به دلیل دوام و سرعت بالا، پاسخگوی نیازهای این گونه پروژه‌ ها هستند.
  • بودجه و ملاحظات اقتصادی بلند مدت: اگرچه هزینه اولیه خرید یا اجاره قالب‌ های فلزی به مراتب بیشتر از قالب‌ های چوبی است، اما طول عمر و قابلیت استفاده مجدد آن‌ ها، این هزینه را در پروژه‌ های متعدد توجیه میکند. یک تحلیل اقتصادی دقیق نشان میدهد که سرمایه‌ گذاری اولیه بر روی قالب‌ های بادوام، به کاهش هزینه‌ های اجرایی، تأمین مصالح و نیروی کار در طولانی‌ مدت منجر میشود. از سوی دیگر، برای پروژه‌ هایی با بودجه بسیار محدود که تنها برای یک بار از قالب استفاده میشود، قالب‌ های چوبی یا پلاستیکی ارزان‌ قیمت گزینه بهتری محسوب میشوند.
  • کیفیت سطوح نهایی مطلوب: انتخاب قالب به شدت تحت تأثیر کیفیت مورد انتظار از سطح نهایی بتن است. برای اجرای بتن اکسپوز (بتن نمایان)، که نیازمند سطحی کاملاً صاف و صیقلی است، استفاده از قالب‌ های فلزی یا پلیمری باکیفیت بالا ضروری است. در مقابل، اگر قرار است سطح بتن با مصالح دیگری پوشانده شود، حساسیت کمتری برای کیفیت سطح قالب وجود دارد و می‌توان از قالب‌ های چوبی استفاده کرد.

این تحلیل نشان می‌دهد که تصمیم‌ گیری در مورد کفراژبندی، ترکیبی از دانش مهندسی، تجربه اجرایی و ملاحظات اقتصادی است. انتخاب نادرست می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌ ها، تأخیر در پروژه و کاهش کیفیت نهایی سازه شود.

 

آشنایی جامع با انواع کفراژبندی بر اساس جنس مصالح

قالب‌ ها را میتوان بر اساس جنس مواد سازنده آن‌ ها به انواع مختلفی تقسیم کرد که هر یک مزایا، معایب و کاربردهای خاص خود را دارند.

قالب‌ های چوبی: روش سنتی و همچنان کاربردی

قالب‌ های چوبی، سنتی‌ترین و قدیمی‌ ترین روش کفراژبندی محسوب میشوند که هنوز هم در بسیاری از پروژه‌ ها، به‌ ویژه در مقیاس کوچک، مورد استفاده قرار میگیرند. این قالب‌ ها اغلب از تخته‌ های سه‌ لایه، نئوپان و چوب‌ های روسی ساخته میشوند.

مزایا:

  • انعطاف‌ پذیری بالا: کار با چوب بسیار آسان است و می‌توان ابعاد و شکل آن را با ابزارهای ساده‌ ای مانند میخ و پیچ به راحتی تغییر داد.
  • هزینه اولیه پایین: هزینه تهیه قالب‌ های چوبی نسبت به قالب‌ های فلزی کمتر است و برای پروژه‌ های کوچک و با بودجه محدود، مقرون‌ به‌ صرفه محسوب میشود.
  • وزن سبک: قالب‌ های چوبی وزن کمی دارند و حمل و نقل و نصب آن‌ ها ساده است که به افزایش سرعت اجرا در پروژه‌ های کوچک کمک میکند.
  • ضریب حرارتی پایین: چوب عایق حرارتی خوبی است و از بتن در برابر تغییرات شدید دما محافظت میکند.

معایب:

  • مقاومت کم در برابر رطوبت: چوب در برابر رطوبت مقاومت کمی دارد و ممکن است پس از جذب آب از بتن، تاب برداشته یا تغییر شکل دهد.
  • قابلیت استفاده محدود: قالب‌ های چوبی نمی‌ توانند بیش از ۱۰ بار مورد استفاده قرار گیرند و برای پروژه‌ های بزرگ اقتصادی نیستند.
  • وقت‌ گیر بودن: به دلیل نیاز به مونتاژ در محل و دقت بالا در بتن‌ ریزی برای جلوگیری از آسیب دیدن لبه‌ ها، اجرای آن‌ ها در پروژه‌ های بزرگ زمانبر است.
  • کاربردها: قالب‌ بندی چوبی در فونداسیون‌ های نواری، تیرها، ستون‌ های با مقاطع مربع یا مستطیل، و همچنین سقف‌ های سنتی در پروژه‌ های مسکونی و کوچک رایج است.

قالب‌ های فلزی: استاندارد مدرن در پروژه‌ های بزرگ

قالب‌ های فلزی به دلیل استحکام و دوام بالا، به استاندارد اصلی کفراژبندی در پروژه‌ های ساختمانی بزرگ و مدرن تبدیل شده‌ اند. این قالب‌ ها معمولاً از ورق‌ های فولادی (مانند فولاد ST37) یا در برخی موارد از آلومینیوم ساخته میشوند.

انواع ساختاری:

  • لبه‌ خم (پرسی) و تسمه‌ ای (جوشی): قالب‌ های فلزی از نظر نحوه ساخت به دو دسته لبه‌ خم و تسمه‌ ای تقسیم میشوند. قالب‌ های لبه‌ خم سبک‌ تر و گران‌ تر هستند، در حالی که قالب‌ های تسمه‌ ای وزن بیشتری دارند و قیمت آن‌ ها کمتر است.
  • لبه ۵ و لبه ۶ سانتی‌متری: اکثر قالب‌ های مورد استفاده در ایران از نوع لبه ۵ سانتی‌ متری هستند که به دلیل وزن کمتر و قیمت مناسب‌ تر، مقرون‌ به‌ صرفه هستند. قالب‌ های لبه ۶ سانتی‌ متری مقاومت بیشتری دارند و در موارد خاص مورد استفاده قرار میگیرند.

مزایا:

  • استحکام و دوام بسیار بالا: قالب‌ های فلزی قدرت تحمل بارهای بسیار سنگین را دارند و در برابر ضربه و فشار مقاوم هستند.
  • عمر طولانی و قابلیت استفاده مکرر: این قالب‌ ها میتوانند بارها و بارها در پروژه‌ های مختلف استفاده شوند که باعث بازگشت سرمایه و صرفه اقتصادی در بلند مدت میشود.
  • سطح نهایی بسیار صاف: قالب‌ های فلزی سطحی صاف و صیقلی ایجاد میکنند که کیفیت بتن‌ ریزی را افزایش میدهد و نیاز به عملیات نازک‌ کاری را کاهش میدهد.
  • نصب و دمونتاژ سریع: اتصال و جداسازی قطعات فلزی با استفاده از پین و گوه یا بست‌ ها به سادگی انجام میشود.

معایب:

  • هزینه اولیه بالا: قیمت خرید قالب‌ های فلزی نسبت به قالب‌ های چوبی بسیار بیشتر است.
  • وزن زیاد: وزن بالای این قالب‌ ها حمل و نقل آن‌ ها را دشوار میکند و در برخی موارد نیاز به استفاده از جرثقیل را افزایش می‌دهد.
  • انعطاف‌ پذیری محدود: قالب‌ های فلزی برای شکل‌ دهی به مقاطع خاص و غیرمنظم مناسب نیستند و برای این کار به قالب‌ های سفارشی نیاز است.
  • کاربردها: قالب‌ های فلزی در تمامی اعضای سازه‌ ای یک ساختمان از جمله فونداسیون، دیوارها، ستون‌ ها و سقف‌ ها در پروژه‌ های بزرگ کاربرد دارند. استفاده از قالب‌ های آلومینیومی در تماس مستقیم با بتن توصیه نمیشود، زیرا می‌ تواند با سیمان واکنش شیمیایی داده و کیفیت بتن را کاهش دهد.

قالب‌ های پلیمری و پلاستیکی _ راه‌ حل‌ های سبک و نوین

قالب‌ های پلاستیکی یا پلیمری، که از مواد مقاومی مانند پلی‌ پروپیلن (PP) و ABS ساخته میشوند، به عنوان یک جایگزین مناسب برای قالب‌ های سنتی مطرح شده‌ اند. این قالب‌ ها به دلیل مزایای متعدد، محبوبیت روزافزونی در صنعت ساختمان‌ سازی پیدا کرده‌ اند.

مزایا:

  • وزن بسیار سبک: وزن کم این قالب‌ ها حمل و نقل و نصب آن‌ ها را آسان میکند، به ویژه در طبقات بالا که استفاده از جرثقیل دشوار است.
  • مقاومت بالا در برابر زنگ‌ زدگی و خوردگی: مواد پلیمری در برابر رطوبت، زنگ‌ زدگی و خوردگی مقاوم هستند و برای استفاده در مناطق مرطوب و جنوبی ایران بسیار مناسب می‌باشند.
  • خاصیت عایق حرارتی: این قالب‌ ها مانع از نفوذ سرما و گرما به بتن میشوند و از یخ‌ زدگی یا تبخیر آب بتن جلوگیری میکنند.
  • نصب و دمونتاژ سریع: قالب‌ های پلاستیکی به سرعت نصب و جمع‌ آوری میشوند و نیازی به روغن‌ کاری ندارند، زیرا بتن به آن‌ ها نمی چسبد.

معایب:

  • مقاومت پایین‌تر در برابر ضربه: قالب‌ های پلاستیکی نسبت به قالب‌ های فلزی در برابر ضربه‌ های شدید آسیب‌ پذیرتر هستند.
  • انعطاف‌ پذیری کمتر: بسیاری از قطعات این قالب‌ ها به‌صورت پیش‌ ساخته هستند و انعطاف‌ پذیری کمتری نسبت به قالب‌ های چوبی دارند.
  • کاربردها: قالب‌ های پلاستیکی در پروژه‌ های ساختمانی کوچک و متوسط، دیوارهای برشی، سقف‌ های دال بتنی و همچنین برای سازه‌ هایی با اشکال پیچیده مانند استخرها و پله‌ ها مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین، قالب‌ های پلاستیکی قابل بازیافت نیز به عنوان یک راه‌ حل پایدار برای کاهش ضایعات ساختمانی مطرح هستند.

قالب‌ های فایبرگلاس و سایر مصالح تخصصی

  • قالب‌ های فایبرگلاس: این قالب‌ ها در واقع قالب‌ های فلزی هستند که با روکش فایبرگلاس یا مواد پلیمری مشابه پوشانده شده‌ اند. از آن‌ ها در موارد خاص و برای قالب‌ بندی سقف و فونداسیون‌ های گسترده استفاده میشود. مزیت اصلی آن‌ ها سبک‌ وزن بودن، نفوذناپذیری و سرعت اجرای بالاست که به سبک‌ سازی سقف و افزایش ضریب ایمنی سازه کمک میکند.
  • قالب‌ های پارچه‌ ای: این قالب‌ ها، که به عنوان یک تکنولوژی نوین مطرح هستند، از پارچه‌ های سبک و مقاوم ساخته میشوند. از ویژگی‌ های منحصربه‌ فرد آن‌ ها، قابلیت شکل‌پذیری به هر فرم دلخواه است که امکان ساخت سازه‌ هایی با نماهای خاص و منحنی را فراهم میکند.
  • قالب‌ های ماندگار (Permanent): این نوع قالب‌ ها پس از بتن‌ ریزی و گیرش بتن برداشته نمیشوند و به عنوان بخشی دائمی از سازه باقی می‌ مانند. آن‌ ها می توانند به عنوان تقویت‌ کننده سازه یا به عنوان عایق حرارتی و محافظت‌ کننده بتن در برابر عوامل محیطی عمل کنند.
نوع قالب مزایای کلیدی معایب کلیدی کاربردهای رایج هزینه نسبی (اولیه) قابلیت استفاده مجدد
چوبی انعطاف‌پذیری بالا، هزینه پایین، وزن سبک، ضریب حرارتی پایین مقاومت کم در برابر رطوبت، عمر کوتاه، وقت‌گیر در پروژه‌ های بزرگ پروژه‌های کوچک، فونداسیون، تیر، ستون پایین محدود (تا ۱۰ بار)
فلزی استحکام و دوام بسیار بالا، عمر طولانی، سطح صاف و صیقلی، نصب سریع هزینه اولیه بالا، وزن زیاد، انعطاف‌ پذیری محدود پروژه‌های بزرگ و مرتفع، دیوار، ستون، سقف، پل و تونل بالا زیاد
پلاستیکی/پلیمری وزن بسیار سبک، مقاومت در برابر زنگ‌زدگی، عایق حرارتی، نصب سریع مقاومت پایین‌ تر در برابر ضربه، انعطاف‌ پذیری کمتر از چوب سازه‌های کوچک و متوسط، سقف، دیوار، ستون، سازه‌های پیچیده متوسط زیاد (بازیافت‌ پذیر)
فایبرگلاس سبک‌ سازی سازه، نفوذناپذیری بالا، سرعت اجرا هزینه بالا نسبت به سایر قالب‌ ها سقف و فونداسیون‌های گسترده، سازه‌ های دکوراتیو بالا زیاد

طبقه‌ بندی انواع سیستم‌ های کفراژبندی بر اساس عملکرد

علاوه بر جنس مصالح، قالب‌ ها را میتوان بر اساس نحوه عملکرد و مکانیزم اجرایی آن‌ ها نیز دسته‌ بندی کرد. این سیستم‌ ها راه‌ حل‌ های نوینی هستند که برای افزایش سرعت، ایمنی و کیفیت در پروژه‌ های ساختمانی بزرگ و پیچیده طراحی شده‌اند.

قالب‌ های مدولار (Modular Formwork): انعطاف‌ پذیری استاندارد

قالب‌ های مدولار که غالباً از جنس فلز هستند، به سیستم‌ هایی گفته میشود که از قطعات پیش‌ ساخته و با ابعاد استاندارد (مضربی از ۵ سانتی‌متر) تشکیل شده‌ اند. این قطعات به‌گونه‌ای طراحی شده‌ اند که میتوان آن‌ ها را با اتصالات مختلفی مانند پین و گوه به یکدیگر متصل کرد و به ابعاد و اشکال گوناگون تنظیم نمود.

 

پین و گوه ضمان | اتصال ایمن و مطمئن در قالب‌ بندی بتن

پین و گوه

مزایا:

  • قابلیت انطباق بالا: به دلیل تنوع ابعاد و وجود اتصالات مختلف، این قالب‌ ها را میتوان برای قالب‌ بندی اعضای سازه‌ ای با اندازه‌ های گوناگون به کار برد.
  • تکرارپذیری و صرفه اقتصادی: قالب‌ های مدولار فلزی به دلیل عمر طولانی، قابلیت استفاده مجدد فراوان دارند که آن‌ ها را به گزینه‌ ای بسیار مقرون‌ به‌ صرفه در پروژه‌ های بزرگ تبدیل میکند.
  • اجرای منسجم: این سیستم در فرآیند قالب‌ بندی ساختاری یکپارچه و منسجم ایجاد میکند و سهولت در اجرا را برای تمامی بخش‌ ها فراهم می‌ آورد.
  • کاربردها: قالب‌های مدولار در تمامی سازه‌ های بتنی از جمله فونداسیون، دیوار برشی، دیوارهای یک و دو طرفه، سقف، تیر و ستون کاربرد دارند.

 

قالب بندی دیوار یک طرفه از مراحل قالب بندی پروژه است که از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد. این روش به دلیل نیاز به قالب بندی دیوار یک طرفه، زمانی انجام می‌شود که دسترسی به سمت دیگر ممکن نیست

قالب بندی دیوار یکطرفه

 

از قالب بندی دیوار دو طرفه برای ساخت انواع دیوارهای بتنی مثل دیوار حائل و دیوار برشی استفاده می‌شود.

قالب بندی دیوار دو طرفه

 

قالب‌ های لغزنده (Sliding Formwork): نماد سرعت در ارتفاع

سیستم قالب لغزنده یک روش پیشرفته برای ساخت سازه‌ های بتنی در پروژه‌ هایی است که نیاز به سرعت بسیار بالا دارند. این سیستم شامل قالبی است که به صورت پیوسته و با استفاده از جک‌ های هیدرولیکی، برقی یا هوافشرده به بالا حرکت میکند. در طول این فرآیند، بتن‌ ریزی و آرماتوربندی به صورت همزمان ادامه می‌یابد و پس از سفت شدن بتن از قسمت زیرین قالب، سازه شکل میگیرد.

انواع:

  • عمودی: برای ساخت سازه‌ های مرتفع مانند سیلوهای بزرگ، برج‌ های مخابراتی و تأسیسات ذخیره‌ سازی مواد به کار میرود.
  • افقی: برای بتن‌ ریزی سازه‌ های طولی مانند تونل‌ ها، کانال‌ های زهکشی و لوله‌ های آب استفاده میشود.

مزایا:

  • سرعت فوق‌ العاده بالا: حرکت مداوم قالب، سرعت اجرای پروژه را به شکل چشمگیری افزایش میدهد.
  • کاهش نیروی کار و حذف درزهای اجرایی: با توجه به مکانیزه بودن فرآیند و بتن‌ ریزی پیوسته، نیاز به نیروی انسانی کاهش یافته و به دلیل عدم ایجاد وقفه در بتن‌ ریزی، درزهای اجرایی حذف میشوند که به افزایش مقاومت سازه کمک میکند.
  • افزایش ایمنی: این سیستم یک سکوی کار ایمن برای کارگران فراهم میکند و خطرات کار در ارتفاع را کاهش میدهد.

سیستم‌ های بالارونده (Climbing Formwork): راه‌ حلی برای سازه‌ های بلند

سیستم‌ های بالارونده، روشی نوین برای قالب‌ بندی دیوارهای بتنی بلند و مرتفع هستند. این سیستم‌ ها با استفاده از ریل‌ ها و جک‌ های هیدرولیکی، به‌ صورت خودکار و در یک فرآیند مرحله‌ ای از طبقات پایین‌ تر به طبقات بالاتر منتقل میشوند.

مزایا:

  • عدم نیاز به جرثقیل: این سیستم‌ ها به صورت خود بالا رونده عمل میکنند و نیاز مداوم به جرثقیل برای جابه‌ جایی قالب‌ ها را از بین می‌ برند که باعث افزایش سرعت اجرا و کاهش هزینه‌های عملیاتی می‌شود.
  • ایمنی بالا: سیستم‌ های بالارونده به سکوهای کاری و محافظ باد مجهز هستند که محیطی امن‌تر برای کارگران فراهم میکنند و خطرات ناشی از سقوط از ارتفاع یا وزش باد شدید را به حداقل می‌ رسانند.
  • کیفیت بتن‌ ریزی: این سیستم با کاهش لرزش و تکان قالب‌ ها، به کاهش ناهمواری‌ ها و حباب‌ های هوا در سطح بتن کمک میکند.
  • کاربردها: از این سیستم‌ ها به صورت گسترده در ساخت آسمان‌ خراش‌ ها، برج‌ ها، و سازه‌ های صنعتی بلند مانند دودکش نیروگاه‌ ها استفاده میشود.

سیستم قالب تونلی (Tunnel Form): صنعتی‌ سازی در مقیاس انبوه

سیستم قالب تونلی یک روش صنعتی و مدرن برای ساخت سریع اسکلت بتنی در پروژه‌ های انبوه‌ سازی و ساختمان‌ های بلندمرتبه است. در این روش، قالب‌ های فلزی دیوار و سقف یک طبقه به صورت همزمان مونتاژ، آرماتوربندی و بتن‌ ریزی میشوند.

کفراژبندی

قالب تونل

مزایا:

  • سرعت بسیار بالا: این سیستم ساخت یک طبقه را در یک چرخه زمانی بسیار کوتاه (یک روز) امکان‌ پذیر میسازد.
  • مقاومت عالی سازه‌ ای: به دلیل بتن‌ ریزی یکپارچه دیوارها و سقف، سازه مقاومت بسیار بالایی در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله و باد و همچنین در برابر آتش‌ سوزی پیدا می‌کند.
  • کاهش هزینه‌ های نازک‌کاری: این روش به دلیل ایجاد سطوح صاف و صیقلی، نیاز به عملیات نازک‌ کاری و گچ‌ کاری را به شدت کاهش میدهد.

معایب:

  • سرمایه‌ گذاری اولیه بالا: تهیه قالب‌ ها به سرمایه‌ گذاری اولیه زیادی نیاز دارد.
  • نیاز به فضای باز: برای مونتاژ و جابه‌ جایی قالب‌ ها، فضای باز گسترده‌ ای در اطراف کارگاه لازم است.
  • عدم انعطاف در طراحی: امکان تغییر نقشه و جانمایی دیوارهای داخلی در طول اجرا وجود ندارد.

مراحل اجرایی کفراژبندی _ گام به گام تا بتنی بی‌ نقص

فرآیند کفراژبندی یک عملیات مهندسی دقیق است که شامل مراحل متعددی از طراحی تا قالب‌ برداری میشود. رعایت دقیق این مراحل، تضمین‌ کننده کیفیت و ایمنی سازه است.

 

مراحل اجرایی کفراژبندی از ابتدا تا رسیدن به بتنی بی‌نقص چگونه است؟

 

برنامه‌ ریزی و طراحی

اولین و مهم‌ترین گام، برنامه‌ ریزی دقیق است. در این مرحله، مهندسان بر اساس نقشه‌ های معماری و سازه‌ ای، شکل و ابعاد مورد نیاز قالب‌ ها را تعیین می‌ کنند. همچنین، با توجه به وزن بتن تازه و فشار هیدرواستاتیک آن، بارهای وارده بر قالب محاسبه میشود تا سیستم پشتیبان مناسب (مانند جک‌ ها، اسکافلد یا سولجر) انتخاب گردد. این فرآیند اطمینان میدهد که قالب‌ بندی بتواند فشارهای وارده را بدون تغییر شکل تحمل کند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد جک ها به این صفحه مراجعه کنید: جک های سقفی و حمایتی

جهت کسب اطلاع از قیمت اسکافلد به این صفحه مراجعه فرمایید: قیمت و خرید اسکافلد

سولجر قالب بندی: راهنمای جامع مهندسی، خرید و اجرا برای متخصصان عمران

قیمت و خرید سولجر

نصب و مونتاژ قالب‌ ها

پس از طراحی، مرحله نصب و مونتاژ آغاز می‌شود:

  • آماده‌ سازی محل: محل بتن‌ ریزی باید تمیز و عاری از هرگونه خاک و نخاله باشد. در قالب‌ بندی فونداسیون، معمولاً بتن مگر به ضخامت ۱۰ سانتی‌ متر بیشتر از عمق فونداسیون ریخته میشود تا قالب‌ ها مستقیماً روی خاک قرار نگیرند.
  • نصب اجزای پشتیبان: در این مرحله، جک‌ های سقفی، داربست‌ های مدولار و سولجرها به منظور تحمل بارهای وارده نصب میشوند. فاصله جک‌ های زیر تیرها معمولاً ۸۰ تا ۱۰۰ سانتی‌ متر و زیر سقف‌ های مسطح ۱۰۰ تا ۱۲۰ سانتی‌ متر است. برای سقف‌ های با ارتفاع بیش از ۳.۵ متر، استفاده از سیستم اسکافلد ضروری است.
  • مونتاژ پانل‌ ها: قالب‌ها با استفاده از اتصالات مخصوص خود مانند پین و گوه، گیره‌ ها و بولت‌ ها به یکدیگر متصل میشوند تا یک فضای کاملاً محصور ایجاد کنند. پایداری و استحکام این اتصالات در طول بتن‌ ریزی از اهمیت بالایی برخوردار است.
  • روغن‌ کاری: سطح داخلی قالب‌ها باید پیش از بتن‌ ریزی با روغن مخصوص قالب یا مواد رهاساز پوشانده شود. این کار از چسبیدن بتن به قالب جلوگیری کرده و فرآیند قالب‌ برداری را تسهیل میکند. استفاده از روغن سوخته یا گازوئیل برای این منظور مجاز نیست.

 

قالب بندی فونداسیون برای شکل‌دهی و پشتیبانی از بتن تازه‌ریزی شده به‌منظور ایجاد یک فونداسیون محکم و پایدار به کار می‌رود.

قالب بندی فونداسیون

بتن‌ ریزی و تراکم

پس از نصب و تثبیت کامل قالب‌ ها، بتن‌ ریزی آغاز میشود. بتن باید به صورت یکنواخت و لایه‌ لایه درون قالب ریخته شود، به ویژه در مورد ستون‌ ها و دیوارهای بلند، تا از ایجاد حباب‌ های هوا و ترک‌ های داخلی جلوگیری شود. پس از بتن‌ ریزی، بتن باید با استفاده از ویبراتورهای مخصوص متراکم شود تا تمام حباب‌ های هوای محبوس شده در آن خارج شود. تراکم صحیح بتن، مقاومت و دوام سازه را به شدت افزایش میدهد.

قالب‌ برداری (دکفراژ): حساس‌ ترین مرحله

قالب‌ برداری فرآیند باز کردن و جدا کردن قالب‌ ها پس از سخت شدن بتن است. این مرحله بسیار حساس است و باید با دقت و بر اساس ضوابط فنی انجام شود. زمان قالب‌ برداری به عوامل مختلفی مانند نوع سیمان، دمای هوا، و شکل و محل عضو سازه بستگی دارد.

بر اساس استانداردهای مهندسی، قالب‌ ها نباید قبل از رسیدن بتن به مقاومت کافی برداشته شوند. به عنوان یک قاعده کلی، می‌توان قالب‌ های جانبی را پس از گذشت ۲۴ تا ۷۲ ساعت برداشت، اما پایه‌ های اطمینان و شمع‌ ها باید تا زمانی که بتن به حداقل ۷۰ درصد مقاومت ۲۸ روزه خود برسد و یا تا قبل از بتن‌ ریزی دو سقف فوقانی در جای خود باقی بمانند.

قالب‌ برداری زودهنگام میتواند باعث آسیب‌ های جدی و جبران‌ ناپذیر به سازه شود. همچنین، رعایت توالی صحیح در قالب‌ برداری بسیار مهم است. به عنوان مثال، در کنسول‌ ها قالب‌ برداری باید به تدریج از لبه آزاد به سمت تکیه‌ گاه صورت گیرد و در دهانه‌ های بین دو تکیه‌ گاه، از وسط به سمت تکیه‌ گاه‌ ها انجام شود.

  • عضو سازه: زمان پیشنهادی قالب‌برداری (بر اساس شرایط استاندارد)
  • ستون‌ ها: ۲۴ تا ۴۸ ساعت
  • دیوارها: ۲۴ تا ۷۲ ساعت
  • فونداسیون: ۷ تا ۱۰ روز
  • سقف‌ ها: ۷ تا ۱۴ روز (پایه‌ها باید تا ۲۸ روز باقی بمانند)

ملاحظات ایمنی، فنی و اقتصادی در کفراژبندی

موفقیت یک پروژه ساختمانی تنها به اجرای صحیح مراحل فنی محدود نمیشود، بلکه نیازمند رعایت دقیق ملاحظات ایمنی، مدیریت بهینه و پیروی از استانداردها است.

ایمنی در کارگاه: پیشگیری از حوادث

عملیات کفراژبندی یکی از پرخطرترین فعالیت‌ ها در کارگاه‌ های ساختمانی محسوب میشود و رعایت اصول ایمنی در آن از اهمیت حیاتی برخوردار است.

خطرات رایج:

  • سقوط افراد و اشیا: کارگران در حین نصب و دمونتاژ قالب‌ ها در ارتفاع قرار دارند و خطر سقوط آن‌ها یا ابزار و مصالح وجود دارد.
  • برق‌گرفتگی: استفاده از ابزار و تجهیزات برقی در نزدیکی قالب‌ های فلزی و آب میتواند منجر به برق‌ گرفتگی شود.
  • ریزش سازه: در صورت عدم طراحی صحیح یا استفاده از اتصالات نامناسب، قالب‌ها ممکن است در حین بتن‌ ریزی فرو بریزند که میتواند به فاجعه منجر شود.

راهکارهای ایمنی:

  • بازرسی فنی مداوم: بازرسی دقیق قالب‌ ها و اتصالات آن‌ ها قبل، حین و پس از بتن‌ ریزی برای اطمینان از سلامت و پایداری آن‌ ها ضروری است.
  • استفاده از تجهیزات سالم: تمامی اتصالات، جک‌ ها و گیره‌ ها باید فاقد هرگونه شکستگی، زنگ‌ زدگی یا ترک باشند.
  • آموزش کارکنان: آموزش کارگران در مورد خطرات و اصول ایمنی کار با قالب‌ ها میتواند به کاهش حوادث کمک کند.

این رویکرد نشان می‌ دهد که ایمنی نه تنها یک الزام اخلاقی و قانونی است، بلکه به صورت مستقیم به جلوگیری از خسارات مالی، تأخیر در پروژه و افزایش هزینه‌ ها کمک میکند.

نگهداری و مدیریت بهینه قالب‌ ها

مدیریت صحیح قالب‌ ها می‌تواند عمر مفید آن‌ها را افزایش داده و در بلندمدت باعث صرفه‌ جویی در هزینه‌ ها شود.

  • قبل از نصب: قالب‌ ها باید قبل از هر بار استفاده، تمیز و روغن‌ کاری شوند.
  • پس از دمونتاژ: بلافاصله پس از قالب‌برداری، باید باقیمانده بتن از روی قالب‌ها پاک شود تا سطح صاف و صیقلی آن‌ها حفظ گردد.
  • انبارداری: قالب‌ ها باید در محلی مناسب نگهداری شوند تا از زنگ‌ زدگی، خوردگی و آسیب‌ دیدگی در امان باشند.

استانداردهای ملی و ضوابط اجرایی

برای تضمین کیفیت و ایمنی در پروژه‌ های بتنی، رعایت دقیق استانداردهای ملی و ضوابط اجرایی الزامی است. این ضوابط شامل مواردی نظیر ابعاد و رواداری‌ های قالب‌ ها، مشخصات فنی مصالح و زمان‌ های استاندارد قالب‌ برداری است. مهندس ناظر نقش کلیدی در نظارت بر اجرای صحیح تمامی این مراحل دارد و باید برگه چک‌لیست زمان و ترتیب قالب‌برداری را تأیید کند.

نتیجه‌ گیری: انتخاب هوشمندانه، ضامن موفقیت پروژه

در نهایت، کفراژبندی فرآیندی پیچیده، فنی و حیاتی در صنعت ساخت‌ و ساز است که به عنوان زیرساخت خاموش سازه‌ های بتنی، تمامی ابعاد یک پروژه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. انتخاب سیستم قالب‌ بندی بهینه نیازمند درک عمیق از ماهیت پروژه و تعادل میان عوامل متعدد است.

جمع‌ بندی نکات کلیدی:

  • قالب‌ های چوبی با مزایای سبکی و هزینه کم، بهترین گزینه برای پروژه‌های کوچک و ساده هستند.
  • قالب‌ های فلزی به دلیل دوام و استحکام بالا، استاندارد مدرن برای پروژه‌های بزرگ و مرتفع محسوب می‌شوند.
  • قالب‌ های پلیمری با ویژگی‌های سبکی و مقاومت در برابر رطوبت، جایگزینی مناسب و نوآورانه برای پروژه‌های متوسط و مناطق مرطوب هستند.
  • سیستم‌ های نوین مانند قالب لغزنده و تونلی، پاسخگوی نیازهای سرعت و کیفیت در پروژه‌های انبوه‌سازی و سازه‌های خاص می‌باشند.

راهنمای نهایی انتخاب: انتخاب یک سیستم کفراژبندی بهینه‌سازی چندین متغیر است. مهندس و پیمانکار موفق، کسی است که نه تنها هزینه اولیه را در نظر می‌گیرد، بلکه با درک جامع از الزامات فنی، سرعت، کیفیت، و ایمنی پروژه، بهترین ترکیب از مصالح و سیستم‌ها را برمی‌گزیند. این انتخاب هوشمندانه، ضامن موفقیت در تمامی مراحل بعدی ساخت‌ و ساز خواهد بود.

وب‌ سایت ضمان با ارائه انواع قالب‌ ها و تجهیزات کفراژبندی و همچنین با ارائه مشاوره تخصصی، به شما در انتخاب بهترین و مناسب‌ترین راه‌حل برای پروژه خود کمک می‌کند و به عنوان یک مرجع قابل اعتماد در صنعت ساختمان در کنار شماست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

2 + سیزده =

فهرست محتوا